سرعت اینترنت من به شدت پائین آمده! برای دیدن هر وبلاگ باید چندین بار کلیک کنم، و در بعضی موارد باز هم موفق نمیشوم تا صفحه را باز کنم.
اول فکر کردم که مشکل از بلاگر است.ولی هیچکدام از کانالهای تلویزیونی بر وری شبکه را نیز به خاطر سرعت پائین نمیتوانم ببینم!
حتما این صفحه را ببینید؛ یک کلیک بر روی این صفحه بکنید، و جنگ بین آیکونها را تماشا کنید و بخندید:-)

کمی ار بیوگرافی من!
مرد متولد دى هرگز از روي هوى و هوس ازدواج نمي كند و به همين دليل كمتر اتفاق مى افتد كه كار او با همسرش به جدايى بكشد. بر طبق آمار موجود، مردان متولد دى خيلي كمتر از متولدين ماه هاي ديگر كارشان به دادگاه و طلاق مي افتد، با وجود اين بايد توجه دقيق داشته باشيد كه هرگز او را در اين بن بست قرار ندهيد.
بقیه اش را اگر دوست داشتید اینجا بخوانید.در ضمن اگر مایل هستید از خودتان بیشتر بدانید(!) اینجا را کلیک کنید.

قیافه آشناست؟

به نظر میاد گوگوش تو این سه سال که خارج از کشور هست،به اندازه آن بیست سالی که در ایران بود و ترانه ای نخواند، پیر شده است!
مصاحبه گوگوش با بی.بی.سی را اگر مایل بودید گوش کنید.

خارج از گُود یا داخل گُود؟

تا امروز حدود ۱۵ ماه است که در این وبلاگ می نويسم.بيشتر حجم نوشته هاى من مربوط ميشود به ايران و مسائل سياسى ايران، و طبیعی است که تعداد بازدید کنندگان این وبلاگ زیاد نباشد! حدودا بین ۵۰ تا ۸۰ نفر در روز به این وبلاگ سر میزنند و گاهی لطف میکنند و نظرات خودشان را نیز برای من مینویسند. که همینجا اول از آنها تشکر کنم.

اما اصل موضوع که باعث شد من این چند خط را بنویسم این است؛بارها تاکنون از دوستان شنیده ام که شما بیرون گود نشسته اید و به ما میگید لنگش کن!  از ظلمی که ما بیرون گودی ها به آنها میکنیم گلایه کرده اند.راستش من بارها از این جمله آزرده شده ام! ولی هر بار به بهانه ای خودم را راضی نگه داشتم تا باز بنویسم و باز متلک بشنوم! خیلی از هموطنانی که در داخل کشور هستند میپرسند؛ شما که خارج نشین هستید چه کاری برای مملکت میکنید که خودتان را در سرنوشت سیاسی آن سهیم میدانید؟

جواب من به این دوستان بسیار ساده و کوتاه است؛ من و امثال من شاید در خارج کاری به نفع مملکت نمیکیم، ولی از طرفی برعکس ایران نشینان کاری نیز به ضرر مملکت خودمان نمیکنیم! بدون تعارف بگویم آن بیست میلیون نفری که ۲ بار به پای صندوق انتخابات ریاست جمهوری رفتند و با رای خود به دیکتاتوری جمهوری اسلامی مشروعیت دادند ضررشان بیشتر از نفعشان برای مملکت ایران بوده است. من و امثال من اگر نفعی به حال مملکتمان نداریم.اینگونه نیز به ایران و مردم ایران ضربه نمیزنیم!

من اینجا کار زیادی از دستم ساخته نیست که برای مملکتم انجام بدهم.اگر تظاهراتی بر علیه رژیم جمهوری اسلامی باشد در آن شرکت میکنم و با عضو شدن در عفو بین الملل سعی میکنم در مواردی که اعتراضی بر علیه جمهوری اسلامی است فعالانه شرکت کنم! اگر در مجله عفو بین الملل که هر ماه برای اعضا فرستاده میشود، نامه ای مربوط به یکی از زندانیان سیاسی در ایران باشد.چندین کپی از آن تهیه میکنم و میدهم چندین نفر آن را امضا کنند تا شاید در نهایت باعث این بشود که فشار بر آن زندانی سیاسی در ایران کمتر بشود.هر چند که در بیشتر موارد خط فکری این زندانیها بسیار از من دور است، ولی همینکه زندانی سیاسی هستند انگیزه ای است تا در اینکار شرکت بکنم. حداقل سعی میکنم به این اصل انسانی پایدار بمانم که کسی را به خاطر داشتن افکار سیاسی نباید در زندان کرد.

چیزی که خاطر من را از این جمله کذایی بیرون گود نشستن آزار میدهد این است که؛ وقتی با آن درون گودی ها صحبت میکنم و یا نوشته هاشان را میخوانم.میبینم با افتخار بسیار  میگویند که نه به اخبار گوش میدهند نه روزنامه میخوانند و نه از سیاست خوششان میاید! ظاهرا فقط این جمله را اضافه نمیکنند که؛ از ایرانیهای مقیم خارج هم خوششان نمیاید!

خانم و یا آقایی که به من و امثال من بیرون گود نشسته میگویی.باور کن که حداقل من در کنار گود نشسته ام.ولی شما با توجه به گفته های خودتان نه تنها داخل گود نیستید، بلکه فرسنگها با این گود فاصله دارید و در نهایت امثال من به این گود نزدیکتر هستند تا شما!

باور کنید من هم خیلی دوست دارم که به جای نوشتن این چهار کلام در هفته به صورت دسته جمعی برم کافی شاپ و یا با چند نفر از  وبلاگنویسها﴿که اکثرا بعد از چند ماه دیگر اصلا نمینویسند﴾ برویم و یکی از وبلاگ نویسهای دیگر را به خاطر تولدش سوپرایز کنیم! ولی هدف از شروع کردن به وبلاگ نویسی برای من نه دوست یابی بود و نه شرکت در مراسم تفریحی دسته جمعی.

با این امید این وبلاگ را شروع کردم که بتوانم صدای انسانهایی باشم که نمیتوانند صدایشان را به گوش مردم دیگر برسانند! هر چند زیاد موفق نبودم، ولی تمام سعی خودم را کرده ام و تا زمانی که فرصت اینکار برایم وجود داشته باشد اینکار را خواهم کرد.

 

دیوها
امروز نشستم به سر فرصت به لیست سایتهایی که در ایران به تازگی سانسور شده اند نگاه کردم.البته این یک تعداد کمی از سایتهایی است که دیوها آنها را سانسور کرده اند.ولی تو همین تعداد هم میتوان دید که اینها به دنبال به قول خودشان تهاجم فرهنگی غرب نیستند.بلکه به دنبال خاموش کردن صداهای آزادی خواهی مردم ایران هستند که از گوشه و کنار دنیا توانسته اند صدایشان را به ایران برسانند.طوری که امروز دیوها وحشت کرده اند و حکم فیلتر کردن این صداها را میدهند. تو این لیست حدودا یکصد و پنجاه تایی، شاید بیست تا سایت پورنو باشد که تقریبا هیچکدامشان به صورت طبیعی هم قابل دسترسی نیستند.استفاده از فضاهای مجانی یکی از علتها است که دسترسی را به این سایتها محدود میکند. بقیه سایتها اکثرا مربوط به گروه ها و سازمانهایی است که با دیوهامبارزه میکنند.
این دیوهای حکومتی هزار و چهار صد سال است که میخواهند جلوی فهمیدن و علم و دانش مردم ایران را بگیرند.و این بار اولشان نیست که اینگونه به مردم ما هجوم میاورند.
ولی باید یادشان باشد؛ اجدادشان با اینکه تمام کتابخانه های ایران را سوزانند و دانشمندان را کشتند و زن و فرزندان ایران را به اسارت بردند.نتوانستند اینکار(هجوم فرهنگی) را انجام بدهند.و با هر بار تجربه، سرافکنده تر شدند.اینبار نیز زمستان میگذرد و رو سیاهی به آخوندها و مروجان دروغ و کوردل خواهد ماند.
لعنت به کلاه شمدی ها

باز هم یک کانال تلویزیونی جدید
به تازگی یک کانال تلویزیونی فارسی زبان دیگر نیز به شبکه هایی که از آمریکا به سمت ایران پخش میشود به جمع کانالها اضافه شده!
این دومین کانالی هست که اعلام کرده فقط موزیک پخش خواهد کرد.به غیر از این کانالها قرار است که یک شبکه خبری خصوصی نیز به این کانالها اضافه شود! و البته دولت آمریکا نیز در نظر دارد که یک کانال خبری به فارسی به زودی راه اندازی بکند، که خبر کانال دوم را چند روز پیش نیز نوشتم.
دیدن این کانال موزیک از طریق اینترنت ممکن نیست.و فقط با امکانات دریفت کانالهای ماهواره ای میتوان آن را نگاه کرد.در خود سایت مشخصات فرکانسهای و ماهواره ای که این کانال از آن پخش میشود وجود دارد.
آدرس سایت جدید این است
http://www.pmc.tv/

به وبلاگ این خانم اگر سر زدید.لطفا به عکسهایی که به دیوار وبلاگ چسبانده دست نزنید. حساسیت داره!
اگر هم خواستید براش کادو بخرید، از کیهان بچه ها و سروش نوجوان استقبال میکنند.

چه فکری میکند این خانمی که جلوی این آقا پسر نشسته است؟

بعضی از روزها و شبها واقعا نمیگذره!
الان باز هم ساعت دو نیمه شب است.باز من نیمه مست هستم! واقعیت این هست که بعضی از روزها یا شبها، اگر تو حال طبیعی بخواهی بمانی، نمیگذرد.
هیچ کجای قران خدا هم غلط نمیشه.اگر این شبها را با مستی بگذرونی. تو این زمانه چیزی که کم پیدا میشه، یک پای خوب برای عرق خوری هست.ما که تنها خوری کردیم.هر چند تو این دو شب گذشته دلم با کسانی بود که این حال را دوست دارند.دلم با کسانی بود که دوستشون دارم.از همه اینها مهمتر دلم تو مملکت خودم بود.به یاد شبهایی که با بچه محلهای خوب جمع میشدم و عرق سگی میخوردیم! خدا میداند که توش چی بود.الکل صنعتی؟ یا طبی!؟ به هرحال روزهای خوبی بود.آرزو میکنم که همه جوانها این روزهای خوب را تو خاطراتشون داشته باشند.
یک موزیک از هایده هست که جای تمام این حرفها که من گفتم، حرف میزنه.اگر دوست داشتید گوش کنید، روی آیکون زیر کلیک کنید.
سلامتی همه آدمهای خوب. بهسلامتی یک ایران خوب.