یک جوک
نمی دانم چرا گاه و بیگاه بعضی از حرفها و یا حرکات مردمی که با آنها برخورد دارم من را با یاد جوکی می اندازد که در دوران شیرین نوجوانی و در مدرسه راهنمایی محل یاد گرفتم!
هر چند آن روزها بدون دلیل به آن می خندیدم، اما این روزها گاهی برایم این موضع بسیار قابل لمس کردن است و به خوبی این جوک را می‌فهمم و لبخندی بر لبم می آید.
جوک این بود.

یک عروس و داماد تازه کار و بدون تجربه به حجله می‌روند، آقای داماد هر کاری می کرد، نمی توانست داماد بشود و به عروس می گوید، یک کمی عشوه بیا و کاری بکن آخه!
عروس خانم که خیلی از مرحله پرت بود به آقای داماد میگه: من عشوه آمدن بلد نیستم، اما اگر بخواهی می توانم برات بگوزم:)

توضیح ضروری: اینکه نوشتم این روزها و آدم هایی که با آنها برخورد می کنم، منظورم کسانی است که روزانه با آنها ارتباط مستقیم دارم، و نه دوستانی که از طریق اینترنت با من در ارتباط هستند.