سهراب مَنش

۱۳۸۳ مرداد ۳۱, شنبه

شاتوت
در مدت زماني که نوشتن وبلاگ مرسوم شده، تعدادی مجله اینترنتی نیز بر روی نت پایه گذاری شده.
بعضی از این نشریات مثل کاپوچینو هستند که هفته ای یکبار و به صورت مرتب بر روي نت مي‌آيند.
تعداد ديگري نيز هستند که من قصد ندارم اسم انها را بياورم.
در بين اين نشريه‌(مجله‌هاي) اينترنتي يکي نيز هست به نام شاتوت!
اينکه چرا اسمش شاتوت شده را من نمي‌دانم.
ولی می‌دانم که یکی از نشریه‌های بدقول اینترنتی است!
ظاهرا باید این مجله هر دو هفته یکبار بر روی شبکه بیاید، ولی گاهی تا يک هفته تاخير در چاپ نيز در اين مجله ديده مي‌شود!
اما از نظر محتوا و مغز نوشته ها، می‌توان گفت که در سطح خوبی است و مقاله‌های چاپ شده در آن قصه حسن کُرد و شمسی خانم بازی نیست!
به هرحال اگر گاهی از خواندن روزمرگیهای وبلاگنویس‌ها خسته می‌شوید، پیشنهاد می‌کنم که سری به این نشریه بزنید.
کار اینها از این نظر قابل ارج گذاشتن است که برای انجام آن پولی دریافت نمی‌کنند و چه بسا باید پول نیز پرداخت کنند!

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]