سهراب مَنش

۱۳۸۲ اسفند ۱۲, سه‌شنبه

يا حسين
ساعت ۹:۱۵ دقیقه صبح به وقت اروپا
روز عاشورای شیعیان عراقی و ایرانی که برای انجام این مراسم بزرگ، بعد از ده ها سال خفقان در رژیم دیکتاتوری صدام به دو هم گرد آمده بودند تا اولین مراسم روز عاشورا را در جوار قبر امام حسین برقرار کنند با اننفجارهای کور به خاک و خون کشیده شد.
آرزو می‌کنم که تعداد تلفات این حملات وحشیانه کم باشد، و هموطنانی که به عشق امام حسین به کربلا رفته اند صدمه ای ندیده باشند.
یا حسین



*******
سه شنبه ساعت؛ ۱۸:۴۰ دقيقه به وقت اروپا
صبح پس از شنيدن خبر انفجار در کربلا آنقدر اعصابم تحريک شد، و آشفته شدم که نمی‌دانستم چه می‌کنم و چه می‌گويم!
الان که دارم به نوشته صبح نگاه می‌کنم، تقريبا هيچ چيزي از آن نمی‌فهمم!
نمی‌دانم کساني که آن را خوانده‌اند، چطورتوانسته‌اند منظور من را بفهمند!؟
به هرحال روز تلخی برای من بود.
نمیدانم کدام حیوانی می‌تواند به خودش بمب ببندد، و درست نزدیک به ظهر عاشورا، خود را در جمع مشتی از مردم عادی منفجر کند!
متاسفانه حدود پنجاه نفر ایرانی هم در این عمل وحشیانه کشته شده‌اند.
لعنت بر کسی که طراح این عمل وحشیانه بود. لعنت خدا بر روح کسانی که امروز با بستن بمب به خودشان و یا کار گذاشتن آن در اتوموبیل موجب قتل عزاداران شدند.

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]