سياه بازی
سه روز است که دجالهای با و بدون امامه در ساختمان مجلس بست نشسته اند!
به هرحال برای اینکه بتوان مردم را به پای صندوق رای آورد، نیاز به شعبده بازی و خیمه شب بازیهای است که امروزدر ایران شاهد هستیم.
ظاهرا همه این کارها آنطور که خواسته‌اند و یا مایل بوده‌اند نتیجه نداشته، برای تکمیل سناریو پای بی وجودترین رئیس جمهور ایران را به میدان کشیده‌اند!
این نا آقای از همه جا بی‌خبر به نظرش رسیده که هنوز می‌تواند جنگولک بازی انتخاب مجدد خودش را در بیاورد، و حتما با خودش فکر کرده که اینبار هم، چهار قطره اشک و دستمال یزدی کار خودش را پیش ملت خواهد کرد!
یکی به این بابا بگوید که ملت به همان اندازه که از محافظه کاران بدشان می‌آید، به همان اندازه از اطلاح طلبان حکومتی بیزارند!
این جماعتی که در مجلس تحصن کرده‌اند، اصلا چه اصراری به تائید صلاحیت و بودن مجدد در مجلس دارند؟
مگر هزاران بار خودشان نگفته‌اند که اجازه نمی‌دهند تا قانونی به تصویب برسانند، و بازی از شانه ملت بردارند؟
خوب چرا خودشان استعفا نمی‌دهند تا هم به ملت و هم به دنیا بگویند که دستشان بسته است؟
خودشان را جر هم بدهند، حداقل نصف مردمی که در انتخابات گذشته شرکت کرد، در این انتخابات حاضر نمی‌شوند به پای صندوق‌های رای بروند! و همین برای سال آینده و برای کشورهایی که این حکومت را نمی‌پذیرند کافی است.
من به عنوان یک ایرانی حمایت خودم را از عدم صلاحیت کاندیداها اعلام می‌دارم. همینطور از اینکه رهبر جمهوری اسلامی مایل به دخالت در این ماجرا نیست خرسندم.
معتقدم جماعتی که صغیر هستند و نیاز به یک ولایت فقیه دارند تا برایشان تصمیم بگیرد ، نیازی به مجلس و این نوع وسایل که لازمه یک حکومت دمکرات است ندارند!
ساختمان مجلس را نیز به مسجد تبدیل بکنند! اینطوری مردم می‌توانند از توالتهای آن استفاده کنند. شاید اینطوری جنبه ملی آن بیشتر باشد تا چیزی که الان هست.
عکس؛ شیطانهای با و بدون امامه جمهوری اسلامی را در ساختمان مجلس نشان میدهد.