نصف کسانی که به اين وبلاگ سر می‌زنند وبلاگنويس هستند!
نصف يعنی بطور ميانگين ۲۰ نفر!
ولی در نوشته قبلی فقط دو نفر از اين وبلاگنويسها نظر دادند! اسم اينکار خيلی بيخيال بودن نيست به نظر شما؟
درسته که مردم خسته هستند و حوصله ندارند، ولی اگر بی‌تفاوتی در اين حد باشد که حوصله چند کلام نوشتن نيز وجود نداشته باشد. آنموقع ديگر نبايد منتظر معجزه‌ای بود تا وضعيت فرق بکند.
در دنيايی که هيچکس به فکر کسی نيست و به قول معرف دنيای باقالی به چند من هست. نبايد منتظر معجزه بود!
امروز بهتون ميگويند که چی ميتوانيد بنويسيد و اگر کسی اعتراضی نکند، حتما بهتون خواهند گفت که به چی حق دارید فکر کنید و به چه چيزي نه! اگر چند نفر هم این وسط مثل من زِر زِر بکنند، مثل آب خوردن سرشان را زیر آب خواهند کرد!
×××××××××××××××××××××××××××××××××
می روی و مژگانت، خون خلق و می ریزند!