سهراب مَنش

۱۳۸۲ فروردین ۱۵, جمعه

اين دو تا عکس را تو در يکی از وبلاگها که باهاش بحثم شده بود گذاشتم، و بی‌مناسبت نديدم که به خاطر حرکتهای احمقانه بعضيها که اين روزها از توقف جنگ صحبت می‌کنند اينجا نيز بگذارم! باشد تا ببينند چگونه بر روی خون اين بچه‌ها پا ميگذارند و ببينند که چگونه دوباره چشم و دهان رزمنده ايرانی را بستند! با اين فرق که اينبار بعضی از هموطنان(!!) اين عزيزان جای بعثی‌های حرامزاده را گرفته‌اند!
ننگ بر شما

یکی از شهدای مظلوم جنگ ایران و عراق که این روزها ظاهرا فراموش شده اند


اسرای ایرانی در جنگ ایران و عراق،کسانی که دلشون برای عراقیها میسوزد یادشان رفته که همین عراقیها چه بر سر بچه های ما آوردند

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]