سهراب مَنش

۱۳۸۱ بهمن ۲۳, چهارشنبه

امت همیشه در صحنه راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال نیز برگزار شد.با گذشت یک سال دیگر از این انقلاب،این حکومت دزدی و خونریزی به مرگ خود یک سال نزدیکتر شد!
من یقین دارم که این انقلاب در همین سالهای جوانی محکوم به مرگ است! و یقین دارم که این رژیم جوانمرگ خواهد شد. هر چند که رژیم با هزار دوز و کلک و فشار و تهدید جمعیتی را به خیابانها بکشد. ولی خود سردمداران این رژیم از همه بهتر می‌دانند که اینها یک خیمه شب بازی بیشتر نیست.و روزی که مردم بتوانند آزدانه رای بدهند، این رژیم محکوم به مرگ و رفتن است.همانطور که در نظر خواهی که به صورت آنلاین انجام شد.حداقل جوانان به این طریق به رژیم جمهوری اسلامی گوشزد(خر فهم!) کردند که اگر فرصتی بهمان داده شود یک نه بزرگ ازما خواهید شنید! و شاید اینگونه نظر خواهی ها باعث شود که دولتمداران به این فکر بیفتند که نمیتوانند روی نسل جوان حساب کنند. اختلاف بسیار زیاد: هشتاد و یک درصد نه و فقط ۱۸ درصد آری شاهد این موضوع است. اینگونه نظر دادنها، نظر واقعی مردم ایران است.
به امید سرنگونی هر چه زودتر که بسیار نزدیک است.

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]