سلام
من تا حالا چندين بار پوستر فیلم‌های زمان شاه را تو سایتهای مختلف دیدم.
چیزی که تو این پوستر توجه من را جلب کرد، جمله‌ای است که پائین پوستر نوشته شده:«فیلمی که شما را عمیقا به فکر فرو ميبرد».
وقتی این را میخواندم پیش خودم گفتم: خوش به حال مردمی که انقدر بی فکر و خیال بوده اند. و با دیدن این فیلم عمیقا! به فکر فرو میرفتند!
خیلی از مواقع فکر میکنم تنها دلیل انقلاب ایران سوژه نداشتن مردم برای فکر وخیال بوده! و هیچ ربطی به مذهب و آزادی و این حرفها که میگویند نداشته.
مردم دنبال فکر و خیال و هیجان می‌گشتند که آخوندها بهشون دادند.
به هرحال آن مردم واقعا دوران خوشی را گذارنده‌اند.
و بیچاره ما که نه فهمیدم بچگی چی هست و نه فهمیدیم که نوجوانی و جوانی یعنی چه؟



توضیح: منظور من این نیست که این فیلم محتوایی ندارد.ولی هر کسی که فیلم را دیده باشد.میدانید که زیاد آدم را عمیق! نمیکند.ولی به هرحال دیدن بیشتر فیلمهای که بهروز وثوقی بازیگر اصلی آن است و مسعود کیمیایی کارگردان آن.همیشه همراه با لذت است.