سهراب مَنش

۱۳۸۱ مهر ۳۰, سه‌شنبه

امام زمان،ایران یکی از فقیرترین مردم دنیا،کیک شش هزار کیلویی برای تولد،
امروز آنطور که من از وبلاگهای دیگر فهمیدم تو ایران برابر هست با نیمه شعبان.
شاید من هم باید مثل بقیه تبریک بگویم عید! نیمه شعبان را و از این داستانها که همه نوشتند.
ولی من به جای تبریک به امام زمان و مردم شیعه، میخوام بگویم که امروز در ام القرای اسلام!! چیزی برای تبریک وجود نداره!
امام زمان اگر امروز ظهور بکند و اینهمه فقر و بی عدالتی را ببیند(حتما الان هم میبینه!) مطئنا دچار یاس و افسردگی خواهد شد، همانطور که بقیه پیروانش در ایران دچار آن هستند.
مگر نه اینکه امام زمان هم انسان است و به غیر از معصومیت چیز بخصوصی ندارد،
امروز اگر امام زمان در کشوری مثل ایران بخواهد ظهور بکند چه چیزی را خواهد دید؟
مملکتی که حدود ۲۳ سال قبل مردمش سرخ بودند، امروز زرد شده اند،فقر در میان پیروان امام زمان بیداد میکند، آنقدر مردم فقیر شده اند که بانک جهانی: ایران را جزء یکی از پرفقیرترین کشورهای دنیا قرار داده و با اینهمه ثروت ملی باید از بانک جهانی وام بگیرد تا کمی فقر زدایی بکند!!
مردم شیعه آنقدر فقیر شده اند که طبق نوشته شیندخت زنی در ایران برای اینکه آشغالهای مرغ (پوست و پای مرغ) را از مرد فروشنده بگیرد به او التماس میکند تا بلکه با کمک آن شکم فرزندانش را سیر بکند!
از طرفی در خبرها میخوانی: بزرگترین کیک خامه ای دنیا را در ایران به مناسبت تولد امام زمان درست میکنند و حتما آقای سردار سازندگی و آقا زاده هاشون!! یک دستمال به سر میکشند و به درب خانه این زن(و امثال او که بسیارند) مراجعه میکنند تا بچه های این زن به جای آشغال مرغ، کیک خامه ای بخورند!:(
طنز تلخ و دردناکی هست روزگاری که بر مردم شیعه ایران میرود،
امام زمان نیاید که افسرده خواهی شد، و یا به جرم اهانت به معصومین و یا ادعای معصوم بودن به دستور قاضی مرتضوی بازداشت خواهی شد!
دلم تنگ است
دلم می سوزد از باغی که می سوزد
نه دیداری،نه بیداری
نه دستی از سر یاری
مرا آشفته میدارد،چنین آشفته بازاری.


من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]