سهراب مَنش

۱۳۸۱ مهر ۹, سه‌شنبه

تا حالا شده یک آدم بزرگ مثل یک بچه کوچک دوستتون داشته باشه؟
خیلی لذت بخش هست این دوست داشتن بچه گانه! میدونید چرا؟
چون بچه ها آدم را اگر دوست داشته باشند! صمیمانه دوست دارند، به هیچ چیزت هم نگاه نمیکنند،خوشگلی،خوش هیکلی، خوش تیپ هستی! و یا پولدار!
اینها شاید تا حدودی (خیلی کم) تاثیر داشته باشه در اینکه یک بچه دوستت داشته باشه، ولی اگر هیچکدام از اینها رو هم نداشته باشی و یا یک روز از دست بدی،میتوانی رو دوست داشتن آن بچه به خودت حساب بکنی!
بی زحمت یک آدم بزرگ بیاد من رو مثل یک بچه دوست داشته باشه!!:))

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]