سهراب مَنش

۱۳۸۱ شهریور ۲۳, شنبه

عکسی که این پائین میبیند رو از سایت مخلمباف برداشتم،دلیل انتخابش و گذاشتنش اینجا این هست که این عکس تو کوچهء ما گرفته شده و در آنموقع محسن مخلمباف مشغول ساختن فیلم توبه نصوح بود،
من تو این کوچه بزرگ شدم و عاشق این کوچه هستم،یک سر کوچه (طرفی که دوربین رو به آنطرف هست) میخوره به کوچه آب انبار معیر و از طرفی که پشت دوربین هست میخوره به بازاچه شاهپور، به هرحال اینجا محله من هست ،
جوبی که وسط کوچه هست ،خوراک تابستانها بود،پاچه ها رو میزدیم بالا و تو جوب که آب خیلی تمیزی همیشه داشت راه میرفتیم ، هنوز هم این کوچه باید به همین صورت باشه،
تا 9 سال قبل که من میامدم همینطور بود،البته این عکس مربوط هست به حدود 18 سال پیش،یاد محل بخیر.

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]