سهراب مَنش

۱۳۸۱ شهریور ۸, جمعه

هر گام شروع سفر است و هر سفر همپا و همسفر می خواهد.
تنها سفر کردن تجربه ای است بس سنگين ،هر چند که کوتاه باشد.
تنها سفر کردن---اما عادت همه آدمها شده است.
تنها سفر کرده ها روی جزايری پراکنده در اقيانوس آرامندو چه زيباست ،دل بستن آنها به نيلوفرهای آبی و پروانه هایی که در طلب قرار گاه خود ،گلبرگ را میابند.

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]