آرزومندترين و زيباترين چيزها در زندگی ،
کشف انسانی ديگر است،که با او،خوشبختی معنی يابد،
و اين رابطه در گذران سالها ،ژرفايی پر شکوه يابد...
آن زمان است که می توان براحتی زبان گشود و زيباترين کلمات را گفت:
بيا از عشق بگوييم،
بيا از خودمان بگوييم،
بيا از اطمينان بگوييم،
بيا از زندگی بگوييم،
تو تنها رويای منی،تو مرا بال و پر دادی تا به آسمان چنگ زنم و ستاره خوشبختی ام را که منجمد شده است ،با دستهایم گرما دهم و نظاره گر زيبايی آب شدن يخها باشم.......
چنين کشفی دم افزون و درونی عمری دوام دارد.پس با آرزوی سودايی و اصرار بدست نمی آِيد!!!