سهراب مَنش

۱۳۸۱ تیر ۱۵, شنبه

امروز يك مطلب خواندم در مورد ترك اعتياد با يونجه ،ديدم جالب است، گفتم اينجا هم بنويسم.
آخه پدر من هم خيلي سيگار مي كشد و در ضمن بيماري قلبي هم دارد و دكتر سيگار را براي او ممنوع كرده است.خودم هم سعي ميكنم اين كار را براي اوانجام بدهم واگر مؤثر بود اينجا مي نويسم.
روش پزشكان و داروسازان قديم ايران در معالجه اعتياد ،ساختن داروهايي بود كه معتادان را نسبت به خود اعتياد متنفر و حساس مي كرد و براي اين كار معمولا از تعفن يونجه استفاده مي كردند.اخيرا دارو سازان سنتي هند يونجه ي تازه را خرد كرده ،دو ماه در الكل خيس مي كنند و بعد يك استكان آنرا با مقداري آب به معتاد مي خورانند،و بعد دستور مي دهند كه از ماده مورد اعتياد خود استفاده كند-محلول الكلي يونجه به علت داشتن ماده صابوني شخص را ناراحت كرده،و نسبت به مورد اعتياد متنفر و بيزار مي شود ،وتا مدتي زياد از آن بدش مي آيد.اين روش كه سابقا در ايران براي درمان اعتياد به الكل بود،اكنون براي معالجه معتادان سيگار،ترياك و حتي هرويين به كار رفته و نتايج عالي داده است.

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]