سهراب مَنش

۱۳۸۱ خرداد ۲۰, دوشنبه

چند روز پيش ملکه انگليس پنجاهمين سالگرد تاجگذاری خود را جشن گرفته بود.حتما همه شما ديديد تو تلويزيون و يا اينترنت.
اين عکسی که امروز گذاشتم اينجا.شايد براي خيلي ها ناشناخته باشه.
مشخصات اين آدم رو تو عکس ميتوانيد بخوانيد.
چيزی که من ميخوام بگم اين هست
که اين دختر از غصه دق کرد و يا خودکشی کرد.
اجازه نداشت تو مملکت خودش بره.چون که پدرش يک زمانی پادشاه آن کشور بوده.
اين آدم به جرم به دنيا آمدن محکوم به تبیعدی ناخواسته شدو زجر کشيد. نه از کودکی چیزی دید ونه از جوانی.
پدرش در زمان سلطنت يک سري اشتباه ها رو داشت.
ولی موقعی که آن آدم سلطنت ميکرد ايران برای خودش کشوری با عظمت (حداقل در خاورميانه) بود
وقتی که رضا شاه تو ايران پادشاه شد.تو اون مملکت چی بود و چی داشت؟
تو يک کلام بايد بگمهيچیدرسته؟
فقر و بدبختی بود.تمام مملکت نا امن بود (مثل افغانستان امروز).و مردم هيچی نداشتند به غير از مريضی.فقر و بدبختی.درسته؟
چيزی که امروز بعد از رفتن اين پدر و پسر دوباره برگشته به مملکت ما.درسته؟
شاه اگر ايرادی داشت.در کنارش انقدر هنرمند بود که موقعی که از ايران رفت.يک مملکت گذاشت که از خيلی از کشورهای دنيا طلبکار بود و نه مثل امروز تا گلو تو قرض و بدهی!درسته؟
اگر آدم بدی بود.به جاش صبح که پاسپورتت رو ميدادی به سفارت آمريکا.ظهر ويزا خورده حاضر بود.و مثل حالا نبود که بعد از هزار جور اذيت کردن.تازه موقع ورود به آمريکا عکس بگيرند ازت و انگشت نگاری بکنند.درسته؟
اگر بد بود.انقدر هنرمند بود که اين آخرهای حکومتش يک ميليون خارجی تو ايران مشغول به کار بودند.و آنها که دستشون يک مقدار به دهنشون ميرسيد.کلفت و نوکر خارجی داشتند! و نه مثل حالا که ۳ ميليون آدم آواره خارج شدند.۴ ميليون هم بيکار موندند و نميتوانند بيايند وگرنه مي آمدند.درسته؟
اگر شاه بد بود.به جاش ايران انقدر قدرتمند بود که تو خاورميانه و آسيا کسی نتونه بهش چپ نگاه بکند.و نه مثل امروز که يک کشوری (اگر بشه اسمش رو کشور گذاشت) مثل امارات متحده عربی بياد و بخواد راجب جزاير ايرانی حرف مفت بزنه.درسته؟
اگر شاه بد بود.به جاش وقتی که با کشور عراق وارد جنگ شد.۳ روزه دشمن اون مملکت را به گٌه خوردن انداخت.و نسخه تمام آنهايی که به يک وجب از خاک ايران چشم داشتند رو پيچيد.نه مثل اين جنگی که ما رفتيم و ۸ سال طول کشيد و آخرش هم مفتضحانه تمام شد.درسته؟
اگر شاه بد بود.به جاش هيچ کشور ديگری جرات نداشت که بخواد تو خليج فارس مانور بده.و بياد و جلوی کشتيهای ايرانی رو بگيره.درسته؟
اگر شاه دزد بود.به جاش روسپيهای اون مملکت يک مشت نوجوان بين ۱۲ تا ۲۰ ساله نبودند.و مردم هم هر زنی رو تو خيابان به چشم روسپی نگاه نميکردند.درسته؟
شاه اگر بد بود.به جاش هم مذهب برای مردم محترم بود و هم آنها که نانشان رو از مذهب ميخورند.
و اين هر دوتا امروز ديگه تو ايران امروز بهش احترام گذاشته نميشه .مگر از ترس.درسته؟
ملکه انگليس پنجاهمين ساگرد تاجگذاريش رو جشن گرفت.و ملکه مملکت ما تو همان انگليس از غصه خودکشی کرد.!
يکی از بزرگترين ايرادهای ما ايرانيها بی جنبه بون ما هست.
تو همه چيز ادعای زياد ميکنيم و تو عمل هميشه کم مياريم.
يعنی اينکه تا يک کم جلومون رو باز بگذارند و نخواهند که تو سرمون بزنند.هول ميشيم و گند ميزنيم به همه چيز.درسته؟
برای اين جمله آخرم يک مثالی ميارم.
تا اونموقعی که جلوی مردم را تا همين پنج سال پيش به شدت ميگرفتند و نميگذاشتند که مثلا مردم کاری بکنند.مردم ما جيک نميزدند.اما امروز چون يک مقدار جلوش رو باز گذاشتند .بعضی از پسرها تو خيابان برای عمه خودشان هم بوق ميزنند که بلندش بکنند!
و بعضی از دخترها همه چيز آزادی و برابر بودن با مرد رو گذاشتند کنار و چسبيدند به اينکه اونها هم بايد قبل از ازدواج سکس داشته باشند.اسم اين هيچی نيست به غير از بی جنبه بودن.درسته؟
اصلا يک مثال ساده تر :ما هنوز تو مملکتمون به صورت خفنی مزاحم تلفنی داريم!اسم اين رو شما چی ميگذاريد؟
جنبه را نه ميشه از خارج وارد کرد.و نه ميشه به زور تو حلقوم کسی کرد.
بايد خود مردم بخواند و با همه فشاری که بهشون مياره بهش عمل کنند تا براشون بشه عادت!
همه از خداييم و به سوی او باز ميگرديم



لیلا پهلوی
تولد:جمعه. هفتم فروردین 1349
مرگ:یک شنبه. بیستم خرداد 1380

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]