همش فارسي هست و به قول اونها که تو ايران هستند«ايرونی»
امروز عصري بعد ار اينکه چند تا «نسکافه» ميل کردم.
«ويندوز» رو روی «کامپيوتر» نصب کردم
بعد از اینکه «آن لاین» شدم.
اولش «ايميل» هام رو « چک » کردم.
اون «فايلها» که لازم داشتم «دانلود» کردم.
عکسها رو توی «وبلاگم» «آپ گريد» کردم.
اسم يکي از «وبلاگ» نويسها رو تو «ليست» اضافه کردم.
رنگ«بک گراند» رو هم عوض کردم.
يک «کانتور» هم برا خنده تو «وبلاگ»م نصب کردم.
«اسپيکر» های «پي سي» رو باز کردم.
تازه اونموقع يادم اومد که «مايکروفون» را وصل نکردم.
« مسنجر»م را باز کردم.اسم و «پسوردم» را وارد کردم.
بعد کلی با رفيقهام «چت» کردم.
البته ميدونيد که با «ماووس» رو دکمه «تالک» « کليک» کردم.
چند بار «دیس کانکت» شدم.ولی زود وصل میشدم.
هر چند که «کيبورد» خوبي دارم.ولي انگشتام باد کرد از يس که «تايپ» کردم.
حالا دیگه نمیگم چند با « هنگ» کردم! ولی از رو نرفتم بازم «ترآی» کردم.
آخر شب چند تا «سايت» خبري رو نگاه کردم.
چند تا عکس جديد گرفته بودم از خودم با «وب کم». که برا مامانم و (دوستم!!) «ميل» کردم.
ديگه داشتم از حال ميرفتم وقتی اين نوشته ها را «پابليش» کردم.
نتيجه و توضيح: کي بود ميگفت فارسی شکر هست.و انگليسی «بول شت»؟