سهراب مَنش

۱۳۸۱ اردیبهشت ۱۰, سه‌شنبه

از قدیم گفتن حرف پیشکی مایه شیشکی هست.شد حکایت امشب من.صبح سر کار نوشتم که امشب هوس مست شدن کردم.همه چی را هم حاضر کردم عصر.منتها زود بود که شروع کنم.دیشب نخوابیده بودم.پیش خودم گفتم یک کم میخوابم بعدش شام.میخورم.و بعدش اللهی به امید تو.خوابیدن همانا.ساعت ۱۱:۴۵ شب از خواب بیدار شدن همان.من نمیدانم اینها که تصمیم های بزرگ میگیرن چطوری به همش عمل میکنن؟ دیگه اینکه اگر یک وقت یک جا خواندید که من و بقیه خارجیها داریم تو اردوگاه کار اجباری سنگ میشکنیم.زیاد تعجب نکنید! وضعیت تو این اروپا زیاد جالب نیست.چند تا کشور .اتریش.فرانسه.اسپانیا.و به زودی و به احتمال زیاد هلند.حزبهای راست گرا و نژاد پرست توانستند که تقریبا حکومت را به دست بگیرند.این تظاهرات الکی هم که تو فرانسه داره میشه.به غیر از اینکه مردم را تشویق بکنه که برن و این حزبها را به عنوان رژیم انتخاب کنند هیچ کار دیگری انجام نمیده ( البته به نظر من).خلاصه یا یک اردوگاه خوب به من معرفی کنید.یا یک کشور دیگه که بریم اونجا!! کانادا نباشه چون خیلی سرده.تو آفریقا هم نباشه که زیاد گرم باشه!!من زیاد آدم پر توقعی نیستم اصلا!!

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]