سهراب مَنش

۱۳۸۱ اردیبهشت ۴, چهارشنبه

به عرض دوستان برسانم.من مطالبي که اينجا مينويسم.دقيقا همان چيزي است که در همان روز و يا حتي همان ساعت به ذهنم رسيده.نه ميام نوشته هايم را يک بار روي کاغذ بنويسم.و بعد ۴ بار مرور کنم.و بعد غلط گيري کنم.و در انتها از روي نسخه آماده شده از قبل تو وبلاگ تايپش کنم.و براي همين هست که نوشته هاي من از نظر جمله بندي داراي ايرادات بسياری هست.در حقيقت من حرفي را که بايد به زبان بياورم.مينويسم.و اگر ميبينيد که زياد پرت و پلا شده.به با سوادي خودتان.من بيسواد را ببخشيد.سباسگزارم.

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]