سهراب مَنش

۱۳۸۱ فروردین ۲۳, جمعه

یکی از شاهان قاجار که الان یادم نیست کدامشان بوده.یک جمله گفته که تو تاریخ مانده ما همه چیزمان شبیه همه چیزمان است.حالا شده حکایت من.وبلاگ ها را نمی شود خواند.باز هم ارور میده.حافظ را هم که همیشه همین بغل دستم.روی میز کامپیوتر میگذارم.پیدا نمیکنم!!هر چی هم گشتم تو این خانه فسقلی پیداش نکردم.شما کتاب حافظ من را ندیدی؟؟

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]