سهراب مَنش

۱۳۸۱ فروردین ۲۰, سه‌شنبه

شاید ما برای اینکه هر چیزی را بفهمیم به زمان زیادی نیاز داشته باشیم.برای اینکه یک چیز را بفهمیم باید سالها ازش بگذرد.و به قولی جا افتاده بشویم تا بفهمیم.ولی دیگه آن فهمیدن یقینا لذت خود را در ما از دست داده.مثل فهمیدن لذت بچه بودن.و شاید لذت جوان بودن.اما به ندرت وانگشت شمار انسانهایی پیدا بشوند که هر چیزی را در زمان خودش میفهمند.اینها دنیا را مطمئنا طوری دیگر میبینند.فروغ فرخزاد یکی از این انسانها بود.آیه های زمینی با صدای فروغ..

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]