میگن زیاد که بخوری توپ میشی.اصلاپرواز میکنی.یعنی اون ته عشقش برا ما این هست که انقدر بخوریم که پرواز کنیم.من نمیدونم چه حالی میکنه این پرنده!هم داره میخوره هم داره پرواز میکنه. باید حال باحالی باشه! من مثل اون یارو آمریکایی پولداره.«که پول داد رفت کره ماه»ندارم که بپرم.از زیاد داشتن آدم پرواز هم میتونه بکنه.میره کره ماه.میره اون بالاها.ولی نمیتونه اندازه این پرنده عشق بکنه.این حال دیگه ای داره.این یک جور ذیگه توپ هست.نگاش به این نیست که تو و بعد از خوردن کسی هست ببیندش یا نه.اصلا براش مهم نیست که دیده بشه.بعد از خوردن هم بی آزار تر از قبل از خوردن هست نه کسی را دلخور میکنه.نه کسی را اذیت میکنه.یکجوری با این جثه کوچکیکش بغل کرده اون گل را که انگار بعد از سالها عزیزش را دیده.این هر روز همین کارو میکنه.هر روز گلش را اینطوری بغل میکنه.هیچ وقت هم خسته نمیشه.هر روز همانقدر عشق میکنه که روز قبل.مثل ما آدمها نیست که یک چیزی زود دلش را بزنه..این پرنده حتما میره بهشت.آزاری به کسی نرسونده که بخوان جلوش را بگیرن که نره.اصلا این پرنده همون موقع که عکس ازش گرفتن.تو بهشت بوده.خودش میدونسته.اون که عکس میگرفته و من که عکس را میبینم حالیمون نیست..
عکس: از مسافر جزیره