سهراب مَنش

۱۳۸۱ فروردین ۱۵, پنجشنبه

يکي از خوبيهاي وبلاگ اين هست که همه مي توانند گفته هاي خود را بگويند و نظر خودشان را راجب هر مطلب و يا هر نويسنده ای به گوش مردم برسانند.به عبارتي ديگر براي اينکه بخواهي چيزي را به مردم بگويي.احتياج نيست که پسر خاله فلان ناشر باشي.و يا ۱۰۰ تا دستمال يزدي را براي سرديير روزنامه ای تيکه تيکه بکنی.و حضرات نويسندگان بزرگ!! ميدانند که اگر خلاف واقعيت يا عٌرف صحبت کنند.در عرض چند روز شلوارشان به دور سرشان عمامه شده است.و من فکر ميکنم که بنا بر همين حواس خود را در نوشتن بسيار جمع خواهند کرد!! به نظر شما اينطور نيست؟

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]