عرض شود که این دو یا سه مطلبی که من در رابطه با فلسطین و عملیات تروریستی در اسرائیل نوشتم.دلیل بر این نیست که مثلا من از جهودها پشتیبانی میکنم.و یا از اسرائیل.منظور من این بود که یک جوری تنفر خودم را از این کارها نشان بدهم.من آریل شارون(نخست وزیر اسرائیل) را یک جنایتکار می دانم.ولی عمل این عربها را هم درست نمی دانم.کاشکی تلویزیون ایران تصویر مادر دختری را که دیروز با بمب کشته شد نشان میداد.تا منظورم واضح تر میشد.اگر شما هم میدید که مادر این دختر چگونه به سر و صورت خودش میکوبید(چون اصلا از رابطه دخترش با این تروریستها خبر نداشت.و تصویر دخترش را از تلویزیون و هنگامی که داشت وصیتنامه میخواند ) دیده بود/آنموقع شما هم دلتان از این گمراه کردن جوانان و اینطور به کشتن دادنشان به درد می آمد.این آقایان که تبلیغ شهادت را میکنند.اول بیایند زن و بچه خودشان را از اروپا و آمریکا به فلسطین ببرند.و اول یک بمب به دور کمر فرزند خودشان ببندند.و بعد به سراغ آدمهای دیگر بروند.یا همان حکایت قدیمی هست که میگویند.مرگ خوب هست ولی برای همسایه. این کل منظور من بود.خوش باشید