سهراب مَنش

۱۳۸۱ فروردین ۷, چهارشنبه

يکی تو وبلاگ عمومی يک مطلب نوشته بود.که به مزاج بعضي ها خوش نيامده.و اعتراض کردند.خلاصه که الان ۳ روز هست که نويسندهاي اون وبلاگ.هر روز به جاي نوشتن مطالبشون که جالب هم بود.هي ميگن ببخشيد .اشتباه شده.معذرت ميخوام. و دیگه به جاي وبلاگ عمومي.شده معذزت خواهی عمومی.من البته با اون چيزهايی که نويسنده اون مطلب نوشته بود.موافق نيستم.و اينکه آن مطلب از وبلاگ برداشته شد.کار درستی به نظرم مياد.کسی نبايد تو يک وبلاگ که برای همه نوشته مي شود به مردم توهين بکنه.و نظريات خودش را به اين زشتی بگه.ولي منظورم اين هست که يک نفر يک بار اشتباه کرده.و يکي ديگه.تا حالا چند بار معذرت خواسته.منتها انگار اين مردم رضايت بده نيستن!! تا حکم اعدام طرف صادر نشه.نميخوان بي خيال بشن!!

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است، راه دل خود را نتوانم که نپویم.

نوشتن تاریخ یعنی شناختن خود و گشودن افقی برای آینده، از راه آگاهی از گذشته!

یا همه دردهای دنیا را برای من خلق کرده اند، یا مرا برای همه دردهای دنیا!

هوشمندی مرد را از روی جواب هايش می توان تشخيص داد و درايت او را از سئوالاتش می توان فهميد.

برای همه دنیا تو یک نفری، و برای یک نفر تمام دنیا

تو را نه براي هميشه با تو بودن نه براي يك عمر زير سقفي نفس كشيدن نه براي اين حرف مضحك كه: – سنگ صبور روزهای سخت زند‌گی‌ام باشی نه براي زيبايي ات نه براي هوس هايم نه حتا براي عشق – كه حرف بزرگي است – تو را مي خواهم فقط براي اين كه يك روز ديگر زندگي را دوست داشته باشم




تماس با نویسنده وبلاگ



PageRank







من میخوانم،شما چی؟



سایتهای مورد علاقه











my widget for counting
<>

[Powered by Blogger]